Elazığ Sivrice Gezilecek Yerler

Bölge toprakları Bizans döneminde Müslüman Arap'ların hücumlarına maruz kalmış, zaman zaman el değiştirmiştir.

1071 Malazgirt Zaferi'nden sonra Türk toprağı olmuştur. Fetihten sonra, bölgeye hâkim olan çeşitli Türk Beylikleri'nin idaresinde kalan bu topraklar 1234'de Alaaddin Keykubad tarafından Anadolu Selçuklu Devleti sınırlarına dâhil edilmiştir. 1243 Kösedağ Savaşı'ndan sonra İlhanlıların kontrolüne giren bölge, Fetret devrinde Dulkadiroğulları Beyliğinin sınırları içerisinde kalmıştır. 1366'dan sonra Memluklular'ın eline geçen bu topraklar 1465'den itibaren Akkoyunlu, 1507'den sonra Safevi Devleti'nin eline geçmiştir. 1514 Çaldıran Zaferi'nden sonra Yavuz Sultan Selim tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır.

Bugün toplam 50 köyün ilçe merkezi olan Elazığ Sivrice'nin kuruluş tarihi oldukça yenidir. 1933'den 1940'a kadar Romanya, Yugoslavya ve Rusya'dan getirilen 6000'den fazla Türk göçmen, ziraata elverişli düzlüklere iskân edilmişlerdir. Bunların çoğu Uluova'ya, bir kısmı Palu ovasına ve Karakoçan'a, bunların içinden 92 kişi de bugünkü Sivrice'ye yerleştirilmiştir. Evvelce mevcut olan ve pek azı yeni kurulan iskân mahallerine yerleştirilmişlerdir. Bunlar için 1938'de Hazar Gölü'nün güneybatı kenarına Elazığ Sivrice adında bir köy kurulmuştur. Önce Elazığ'a bağlı olan bugünkü Sivrice'nin İringil Bucağının tamamı ile Huh Bucağının büyük bir parçası Elazığ'dan ayrılarak yeni bir ilçe olan Elazığ Sivrice'yi teşkil etmiştir.

1936'da geçici olarak Yukarı Huh Köyünde teşekkül eden bu ilçe merkezinin 1939'da bugünkü yerine taşındığını görmekteyiz. Hazar Gölü'nün güneybatı kenarında Sivrice ilk olarak 1938'de nispi yüksekliği 35 metre kadar olan ve tortul kütlelerden meydana gelen küçük tepe üzerinde 24 göçmen evi bir hükümet binası yapılmak suretiyle kurulmuştur.