Batisin Kahvesi

Urla’nın binlerce yıllık tarihindeki gerçek merkezi, Yorgo Seferis’ten Tanju Okan’a kadar, nice büyük insanı, sanatçıyı kendine aşık etmiş bir merkez Urla’nın İskele Mahallesi… Hani Ege\’nin sınırlara sığmayan bir ruhu vardır ya, hani bu topraklarda Rumlar ve Türkler beraber rakı içip, tavla oynamış ve yüzlerce yıl beraber yaşamıştır ya… Öyle bir ruhu var İskele’nin. Yıllarca sessiz, sakin ve kendi kabuğundaki bu tarihi yer, şimdi yavaş yavaş kapılarını açıyor, hak ettiği ünü tekrar kazanmaya başlıyor. Nasıl hak etmesin? Nobel ödüllü bir yazar Yorgo Seferis’in evi bile orda. Tanju Okan burada şifasını aramış, dünyanın en eski zeytinyağı üretim tesisleri burada kurulmuş.. Şaka değil, 3000 yıllık zeytin yağı tesisleri çıkıyor kazılardan. Yıllardan beridir ziyaret edip, İstanbul’un ve İzmir’in karmaşasından kaçmaya gelirim buraya… İskele merkezde Tanju Okan’ın heykelinin olduğu parka varmadan, bir limanı vardır. Balık restoranları, dükkanlar. Küçük bir mezat vardır orda. Sabah 7\’de balıkçılar sabaha karşı tuttukları tazecik balıkları, ahtapotları, karidesleri açık artırmayala satarlar. Arkadaş ortamı gibidir. Herkes birbiriyle akraba, herkes kardeş… Hemen bu mezatın yanında Batis’in Kahvesi vardı, neredeyse 200 yıllık. Zamanında depo olarak da kullanılmış, önemli bir uluslararası ticaret limanı olan İskele Limanı’nın bugüne kadar hayatta kalmış tek simgelerinden biri. Yıkık dökük, çökmek üzere olan bir binaydı. Nice sonra birileri akıl etti bu güzelim yapıyı restore etmeyi. Yıllarca restorasyonda kaldı. Bütün kasaba, bütün iskeleye gönül verenler heyecanla beklediler orataya çıkacak yapıyı. Geçen hafta yine birazcık olsun huzur bulmaya ve belki 1-2 tek atmaya tekrar İskele’ye gittim. Dolaşırken bir süredir açılmasını beklediğim yer açılmış! “BATİS” olmuş adı, zaten başka birşey olsaydı biraz burukluk kalırdı içimde… İçeri girdim, o kadar güzel olmuş ki… Taştan duvarlar, tahta pergolelere dolanmış sarmaşıklar… Yerlerdeki döşemelere kadar herşey tarihi mekanın ruhuna zarar vermeyecek şekilde yapılmış, inşa edilmiş. Mekanın içinde deniz ürünleri restoranı var. Ancak zannetmeyin bildiğiniz mekanlardan. İzmir’in hiç bilmediği deniz ürünleri Selanik’ten getirilmiş bir şef tarafından pişiriliyor ve tattığınız yemekleri mutlu bir aşinalıkla karşılıyorsunuz. Kendi mürekkebinde marine edilmiş sübye mesela… Tam rakılık. Aynı yapının içinde, bir adet brasserie restaurant, bir adet pastane ve bar var! Dışarıdan küçük görünen bu mekan öylesine güzel bölünmüş ve işlevsel kullanılmış ki. Bir odadan geçerken yerdeki cam pencereyi fark ediyorsunuz, hemen alt kattaki şarap mahzeni görünüyor. İnip istediğiniz şarabı seçebilmeniz mümkün bu zengin ve bir o kadar dekoratif mahzenden. Mekan hemen deniz kenarına açılıyor… Buradaki masalarda isterseniz çayınızı, isterseniz rakınızı ya da kokteylinizi yudumlayabilrisiniz. Üst katlarda da 8 odalık bir butik otel hizmete girecekmiş ancak mekanın işletmecileri otelin tamamlanmasının biraz daha zaman alacağını söylediler. Bu odalar da tamamlandığında benim artık İskele’deki adresim belli olmuştur. Zira pencereleri açıp balkonlara çıktığınızda gördüğünüz manzara ayaklarınızı yerden kesmeye yetiyor. Benim gibi şehirden 1-2 gün kaçıp huzur bulmak isteyenler için bir vaha burası! Tek tek ayrıntılara girmeyeceğim ancak kesinlikle gezip görmeniz gereken, gördüğünüz zaman da tekrar tekrar gidip sevdiklerinizle de paylaşmak isteyeceğiniz bir yer olmuş burası. Belki romantik bir evlilik yıl dönümünü burada kutlamak isteyebilirsiniz… Kısacası, yıllardır gidip bir tatlı huzurundan almaya çalıştığım İskele’de artık çok güzel ve ilçenin tarihiyle uyuşan bir mekan var. Umarım yakın zamanda hak ettiği yere gelir ve dostlarımızda burada uzun yıllar güzel anılar biriktiririz.