Eskişehir Kurtuluş Müzesi

Eskişehir Kurtuluş Müzesi; Odunpazarı, Paşa Mahallesi, Arif Bey Sokak No:6’da yer almaktadır. Bina 19. yüzyıl ikinci yarısında yapılmış olan konağın ilk sahibinin eski tapu kayıtlarına göre 1880 yılında vefat eden Mestanoğlu Halil Bey olduğu saptanmıştır. Müze açılış saati: 09:30 Öğle tatili:12:30 - 13:30 arası ve Müze Kapanış saati ise: 17:00 Pazartesi günleri müze kapalıdır. Zemin kat ve birinci kat olmak üzere müze 2 kattan oluşmaktadır. Girin hemen sağında çocuklar için bir bölüm yer almaktadır. Bu bölümün hemen yanından üst kata çıkan merdivenler vardır. Merdivenlerle yukarı çıktıktan sonra sol taraftaki odada; milli mücadele yıllarını betimleyen tanıtım ve belgesellerin yer aldığı ’Gösterim Odası’ bulunmaktadır. Merdivenlerin sağ tarafındaki odada ise; milli mücadele yıllarında çeşitli dergilerde yayınlanmış karikatürlerin yer aldığı ’Karikatürler Odası’ bulunmaktadır. Aşağıya iniş merdivenlerinin hemen sağındaki odada; ’Gazeteler Odası’ olup bu odada milli mücadele yıllarında yayınlanmış gazetelerin yer aldığı bölümdür. Yine aşağıya iniş merdivenlerinin solundaki odada milli mücadelede izlenecek yöntemler ve savaşın planlanmasını betimleyen bölüm olan ’Strateji Odası’ bulunmaktadır. Merdivenlerden aşağı tekrar zemin kata indiğinizde hemen solunuzda ’Özçekim / Selfie Odası’ vardır. Bu özel odada müze ziyaretçileri sistemden seçebilecekleri arka plan görüntüsü ile özçekimlerini yapabilmektedir. Sağındaki oda ise; ’Fotoğraf Arşivi Odası’ olarak adlandırılan bölümdür. Bu oda adından da anlaşılacağı üzere milli mücadele yıllarında çekilmiş olan fotoğrafların sergilendiği yerdir. Odunpazarı Kurtuluş Müzesi, eski dönemlerde geçirdiği büyük yangında şu an ’Fotoğraf Arşivi Odası’ olarak bilinen oda sağlam kalmıştır. Konağın en önemli odalarından biri olan bu odada, duvar resimleri zarar görmeden orijinal haliyle durmaktadır. Karşılıklı duvarlarda yer alan bu çizimlerden biri; sahilde bir kütük üzerinde oturan pembe dekolte yakalı kadın figürü. Bu kadın hafif yana dönük olarak resimlenmiştir. Uzun siyah saçları rüzgarda savrulmaktadır. Kadın, başındaki kırmızı başlığı ve buğulu bakışlarıyla uzakta dalgalar arasında dumanlar çıkararak ilerleyen bir gemiyi bekleyen bir ifadeyle gösterilmiştir. Diğer duvardaki resimde ise; durgun bir suyun üzerindeki kayıkta bir kadın var. Kadının üzerinde; uzun kollu pembe ipek bir elbise, başında da ipek beyaz örtü. Martıların uçuşmalarını izleyen kadının durduğu kayığın karşı kıyısındaki evler ise İstanbul’u anımsatmaktadır. Bu resimler ve diğer çizimler, muhtemelen evin 1920’li yıllarda geçirdiği tadilat sırasında yapılmış olabileceğini düşündürmektedir. Çünkü; resimlerin dökülen yerlerinden görülen sıva üzerinde başka renk olmaması, resmin altında daha eski bir resmin olmadığını göstermektedir.