Yol zaman zaman o kadar daralıp bozuluyor ki, yamaç paraşütü yapacak olmanın heyecanıyla bu durumu görmezden geliyoruz. Nihayet Babadağ'ın 1900 metresindeki 2. piste ulaşıyoruz. Burada manzara inanılmaz güzel.
Uçma Vakti
Atlayış için hazırlıklarımıza başlıyoruz. Ben fotoğraf makinelerimi son kez kontrol ederken, tandem uçacağımız Ikarus Havacılık'ın deneyimli pilotu Halim de paraşütümüzü ve bağlantı iplerini titizlikle kontrol ediyor. Bu arada bana da son direktifleri veriyor. Önümüzdeki boşluğa kadar koşabildiğim kadar hızlı koşmamı söylüyor.
Boşluğa Koşmak
Tamam da nereye kadar? Pist 15 - 20 metre sonra bitiyor ve önümüz uçurum. Çaresiz dediğini yapıyor ve koş diye bağırmasıyla birlikte var gücümle ben önde o arkada uçuruma doğru koşmaya başlıyoruz. Ben hala koştuğumu sanarken nasıl olduğunu anlamadan önce bir güç tarafından arkaya çekiliyorum, ardından boşlukta ayaklarımı görüyorum. Bu kadar kolay olmasına şaşırıyorum. Ama vakit şaşkınlık vakti değil. Zaten uçuş topu topu yarım saat sürüyor. Bu manzara karşısında yarım saat ne ki, deyip başlıyorum fotoğraf çekmeye...
Bu maceranın devamını okumak ve nasıl yapacağınıza dair bilgiler almak istiyorsanız Voyager Dergisi'nin Temmuz sayısını okuyabilirsiniz.