Çocukla Tatil Yapma Sanatı

Bu hayatta “'İyi ki yapmışız!”' dediğimiz bir şey varsa, o da çocuklarımızla yaptığımız seyahatlerimizdir diyebilirim. Onlarla zamanımızın sınırlı olduğunu ve hayatı paylaşmak için bir arada olduğumuzu fark ettiğimiz an, dünyaya bakışımız değişti. Bu paylaşımların en yoğun olduğu anlar da seyahatler. Neden mi? Çünkü birlikte keşfediyoruz ve zamanımızın tamamını sadece birbirimize adıyoruz.

Çocuklarla seyahat tecrübeyle geliştirilen bir uğraş. Zaman içinde seyahatlerimizde hem yetişkin olan bizlerin, hem de çocukların aynı anda zevk alacağı seyahatleri nasıl yapacağımızın reçetesini bulduk. Kendi adıma Formula 1 ekipleri hızında bavul açıp toplayabilme yeteneği de geliştirdim diyebilirim. Artık çantamda mutlaka iki şal, yedek çamaşır, boya kalemi ve ilaç bulunması gerektiğini de çok iyi biliyorum. Eşim ise seyahate gitmeden önce tüm gezimizi planlama konusunda ustalaştı.

Bu gezilerden edinilmiş en önemli tecrübemin, seyahatleri çocuk gözüyle görmeye başlamam olduğunu söylemeliyim. Çocuklarımız bizimle gezerken bambaşka bir dünyadalar. Biz bir tapınağı gezerken onlar taşlarında seksek oynuyorlar. Tatilde en çok neyi beğendiklerini sorduğumuzda da yer karolarını sayıyorlar.
Geçen yıl Japonya'ya gitmiştik. O zaman 6 yaşında olan küçük ve 10 yaşında olan büyük kızlarımın ellerine fotoğraf çekmeleri için iPad verdik. Yorucu bir günün ardından hepimiz çektiğimiz fotoğrafları birbirimize gösterdik. Biz elbette muhteşem Kyoto'nun Altın Tapınağı'nın her detayını çekmiştik. Büyük kızım vitrinlerdeki renkli bavulların, şemsiyelerin ve ayakkabıların resimlerini çekmişti. Küçük kızım ise pembe plastik bir suluk ile gıda çarşısında üzerinde Japon çizgi kahramanı olan bir fiyat etiketini… Çocuk gözüyle Japonya pembe bir suluk ve kırmızı bir bavul demekti...

Ve yine fark ettik ki, çocuklar çok uzun yürüyüşlerde yoruluyorlar. Bu nedenle bir süredir otelde kalmak yerine ev kiralıyoruz. Bu akşam yemeğini ve sabah kahvaltısını evde yapmak demek. Daha geniş bir mekan ve tüm gün yürüyüşten yorulan çocuklara nefeslenme imkanı da demek... Üstelik inanılmaz bir fiyat avantajı var.
Ev kiralamaya başladığımızdan beri çocukların kalacağı odalara da özellikle dikkat etmeye başladık. Roma'da çocukların yatağı 1 metre yüksekliğinde bir asma kattaydı. Merdivenle çıkılan bu bölümde çocuklar kendinden geçti, gizli köşe yaptılar. Jafa'da ve Malta'da da benzer bir ev kiraladık ve çocukların özel bir mekanı kendilerinin ilan etmesine olanak sağladık.

Gece iyi bir uyku ve sabah evde kahvaltı çocukları öğleden sonraya kadar idare etse de bir süre sonra huysuzlanma başlıyor. Mutsuz ve yorgun bir çocuk ile geziye devam edebilme şansımız hiç yok. Bu noktada yetişkinler devam etmek için çocukları zorluyor, çocuklar huysuzlanıyor ve gezide büyük bir çatışma çıkıyor. Bunun için de iki çözüm geliştirdik. Birincisi yoruldukları an onları sevecekleri bir şeyle oynatıyoruz. Roma'da bir sokak satıcısından 6 tane içi jel dolu yapışkan top almıştım. Antik Roma harabelerini gezerken imdadımıza yetişen topların yarattığı tek sıkıntı, enformasyon tabelalarının tepesine yapışıp kalmaları ve onları sökmemiz gereğiydi. 6 top, 2 gün oynattı çocukları. Vatikan'ın duvarlarından kaldığımız evin tavanına kadar tüm Roma duvarları nasibini aldı yapışkan toplardan.
Ve ikinci çözümüm yerel kostümler... Japonya'da tahta tokyolar, İspanya'da kırmızı topuklu çingene ayakkabıları, Venedik'te maskeler sağolsun! Çocuklar bu kostümlerle sokaklarda seslerini bile çıkarmadan saatlerce yürüdüler, topuk ve tokyo sesleriyle genç kız edasına büründüler.

Kostüm ile oyalama imkanı yoksa kucağına hemencecik bir timsah yavrusu veriverin. Anında hayvan sevgisiyle ayılacaktır! Veya çamaşırla denize-suya sokmak da bir çözüm! Sonrasında tuvaletlerdeki el kurutma cihazlarında saç kurutma olayı kız çocukları için biraz fazla zorlama olsa da denemişliğimiz var :)
Trunkie Çocuk Bavulu

Eminim hepimiz kendi çocuklarımızın ilgi alanına göre bir oyun bulabiliriz. Çocuk için hayat oyun ise seyahatleri bir oyun haline getirmek birlikteliği unutulmaz kılıyor. Örneğin Unnado'dan aldığım Trunki marka çocuk bavulu o kadar eğlenceli ki, bavulun hatırına durduk yerde tatile çıkar insan. Ancak bence bundan da önemlisi çocuklara kendi sırt çantalarını ve bavullarını hazırlama ve fotoğraf çekme imkanı sağlamak, bir oda vermek, eşyalarını buraya yerleştirmelerine izin vermek, gittiğimiz yere özel bir şey almak vb. Tüm bunlar seyahatleri çocuklar için kişiselleştirdi sanırım. Şu anda tam bir gezgin oldular. Üstelik kişilik gelişimlerinde de bu gezilerin inanılmaz faydası oldu. Farklılıkları görmek kendini tanımak için öyle önemli ki! İngiltere'de sağdan akan trafiği görünce bizim trafiğimizin soldan aktığını fark ettiler. Yoksa trafiğin akış yönünü sorgulamak akıllarına dahi gelmeyecekti.